“အရေပြားအောက်မှာ ထိုးရတဲ့ သားဆက်ခြားထိုးဆေးအကြောင်း”

“အရေပြားအောက်မှာ ထိုးရတဲ့ သားဆက်ခြားထိုးဆေးအကြောင်း”

ဒီနည်းလေးကတော့ နောက်ဆုံးပေါ်အဖြစ် သတ်မှတ်ထားကြတဲ့ ကိုယ်ဝန်တားနည်းတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံက အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးတွေ အသုံးအများဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်တဲ့ ၃ လခံထိုးဆေး (ဒက်ပို) နဲ့ ပါဝင်တဲ့ ဟော်မုန်းချင်း အတူတူပါပဲ။ ကွာခြားချက်တွေလည်း ရှိပါတယ်။

အရင်ဆုံး တူတဲ့အချက်တွေကနေ စပြောချင်ပါတယ်။

၃ လ (၁၃ ပတ်) ကို တစ်ကြိမ် ထိုးရတဲ့ ဆေးဖြစ်ပါတယ်။ ပရိုဂျက်စတင် ဟော်မုန်းတစ်မျိုးတည်းသာ ပါဝင်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ အလုပ်လုပ်ပုံကတော့ မမျိုးဥကို မကြွေအောင် တားဆီးပေးတာပါ။ ကိုယ်ဝန်ရတယ်ဆိုတာ အမျိုးသမီးခန္ဓာကိုယ်ထဲက မမျိုးဥနဲ့ အမျိုးသားဆီက သုက်ပိုးနဲ့ ပေါင်းစပ်မိတဲ့အခါ ဖြစ်လာတာမို့ ဒီထိုးဆေးက အမျိုးသမီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ မမျိုးဥမကြွေအောင် လုပ်ပေးထားတော့ သုက်ပိုးတွေဝင်လာလည်း ကိုယ်ဝန်မရနိုင်တော့ဘူးပေါ့။

အင်မတန်မှလည်း ထိရောက်မှုရှိတယ်။ မှန်မှန်ကန်ကန်သာ အသုံးပြုမယ်ဆိုရင် ကိုယ်ဝန်ရနှုန်းက အမျိုးသမီးအယောက် ၁,၀၀၀ မှာ ၃ ယောက်ပဲရှိတယ်။ ဆိုလိုတာက ၉၉ ရာခိုင်နှုန်းအထက် ထိရောက်တယ်။ ၃ လမှတစ်ခါ ထိုးရတဲ့အတွက် နေ့စဉ်ဆေးသောက်နေရတာထက်စာရင် အလုပ်ရှုပ်သက်သာတယ်။ သွေးမပေါ်တတ်တာမို့ သွေးပေါ်ရင် အလုပ်ရှုပ်တယ်လို့ ခံယူတတ်တဲ့ အမျိုးသမီးတွေအတွက်ဆိုလည်း ပိုအဆင်ပြေပါတယ်။

ဒီနေရာမှာ ကြုံလို့ပြောရရင်တော့ ဒီဆေးက မမျိုးဥမကြွေအောင် တားပေးတာ။ ရာသီပေါ်တယ်ဆိုတာက ကြွေလာတဲ့ မမျိုးဥလေး သုက်ပိုးနဲ့မပေါင်းလိုက်ရလို့ သေသွားပြီး သွေးအဖြစ်နဲ့ ဆင်းလာတာကို ခေါ်တာ။ ဒီဆေးထိုးထားရင် မမျိုးဥက ကြွေကိုမကြွေတော့တာမို့ သေစရာလည်း အကြောင်းမရှိ၊ ဒီတော့ သွေးအဖြစ်နဲ့လည်း ဆင်းမလာတော့ဘူးပေါ့။ ဒါကြောင့် ဆေးထိုးထားလို့ သွေးမပေါ်တာသည် ဘာပြဿနာမှ မရှိဘူး။

အားနည်းချက်အနေနဲ့ကတော့ ဒီဆေးဟာ ဆေးထိုးရပ်လိုက်ပေမယ့် ကိုယ်ဝန်ပြန်ရဖို့ လအနည်းငယ်စောင့်ရတတ်တာမျိုး ရှိတယ်။ လုံးဝကိုယ်ဝန်မရနိုင်တော့တာတော့ မဟုတ်ဘူး။ လအနည်းငယ် စောင့်ရတတ်တာ။

ဟော်မုန်းပါတဲ့အတွက် ဟော်မုန်းကြောင့်ဖြစ်တဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေလည်း ခံစားရနိုင်တယ်။ ခေါင်းမူးတာ၊ ဇက်ကြောတက်တာ၊ ပျို့အန်တာ၊ ကိုယ်အလေးချိန် အပြောင်းအလဲဖြစ်တာ၊ ရင်သားတွေတင်းပြီး နာတာ၊ ဒါတွေဖြစ်နိုင်တယ်။ ဆေးထိုးစမှာ သွေးကမောက်ကမ ဖြစ်တာမျိုးလည်း ရှိတတ်တယ်။

ခုပြောခဲ့တာတွေကတော့ ထိုးဆေးတွေရဲ့ အလုပ်လုပ်ပုံ၊ ထိရောက်မှု၊ အားသာချက်၊ အားနည်းချက်နဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါတွေက အသားထဲထိုးတဲ့ ထိုးဆေးဖြစ်ဖြစ်၊ ခုပြောမယ့် အရေပြားအောက် ထိုးတဲ့ဆေးဖြစ်ဖြစ် အတူတူပဲ။

ဒါဖြင့် ဘာတွေကွာခြားသလဲ ဆက်ပြောပါမယ်။

၁။ ပါဝင်တဲ့ဆေးပမာဏ

လက်ရှိသုံးနေတဲ့ အသားထဲထိုးရတဲ့ဆေးက ဟော်မုန်းပါဝင်မှု ပမာဏ ပိုများပါတယ်။ ၁၅၀ မီလီဂရမ်ပါပြီး၊ အရေပြားအောက် ထိုးတဲ့ဆေးကတော့ ၁၀၄ မီလီဂရမ်ပဲ ပါပါတယ်။ ဒါဆို အာနိသင်ကျ ဘာလို့တူနေတာလဲဆိုတော့ အရေပြားအောက်မှာပဲ ထိုးရတာမို့လို့ အသားထဲထိုးတာထက်စာရင် စိမ့်ဝင်မှုပိုကောင်းတဲ့အတွက် ဆေးပမာဏ နည်းနည်းပဲလိုတာကြောင့်ပါ။

၂။ ထုပ်ပိုးပုံ

အသားထဲထိုးရတဲ့ဆေးက ဆေးပုလင်း၊ ဆေးထိုးအပ် သပ်သပ်စီဖြစ်ပြီး၊ ဒီဆေးကတော့ ဆေးဖြည့်ထားပြီးသား တစ်ခါသုံးပုံစံနဲ့ ဖြစ်ပါတယ်။ ဖောက်ပြီး ထိုးလိုက်ရုံပါပဲ။

၃။ ဆေးထိုးတဲ့နေရာ

လက်ရှိသုံးနေတဲ့ဆေးက အသားထဲကို ထိုးတာပါ။ နေရာအားဖြင့် လက်မောင်း သို့မဟုတ် တင်ပါးမှာ ထိုးရတယ်။ အရေပြားအောက် ထိုးရတဲ့ဆေးကတော့ အဆီထဲကို ထိုးတာပါ။ နေရာအားဖြင့် လက်မောင်းနောက်ဘက်၊ ဗိုက်နဲ့ ပေါင်အရှေ့ဘက်တို့မှာ ထိုးရတာပါ။ မြင်သာအောင်ပြောရရင် ဆီးချိုသမားတွေ အင်ဆူလင်ထိုးဆေး ထိုးသလိုပါပဲ။

၄။ ဆေးထိုးပြီးတဲ့အခါ

ဆေးထိုးပြီး မပွတ်ရ၊ မချေရတာချင်း တူပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရေပြားအောက် ထိုးတဲ့ဆေးကတော့ ထိုးပြီးစမှာ အရေပြား အနည်းငယ်ယားယံတာမျိုး ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ စိတ်ပူစရာ မလိုပါဘူး။ ပြင်းပြင်းထန်ထန်လည်း မဖြစ်ပါဘူး။

ဒီလိုကွာခြားချက်တွေ ပြောပြီးသွားတဲ့အခါမှာ ဒီဆေးကို ပြောင်းသုံးတဲ့အတွက် ဘာတွေထူးခြားသွားမှာလဲဆိုတာကို ဆက်ပြောပြပါမယ်။

အဓိကရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ဒီဆေးကို ဝေးလံသီခေါင်တဲ့၊ ဆရာဝန် ဆရာမ အရောက်အပေါက်နည်းတဲ့ ဒေသတွေက အမျိုးသမီးတွေ အသုံးပြုနိုင်ဖို့ ရည်ရွယ်တာပါ။ အဲဒီရွာတွေမှာက အရံသားဖွားဆရာမတွေပဲ ရှိတတ်တယ်။ သူတို့က ဆေးထိုးအပ်ကိုင်ခွင့်မရှိဘူး။ ဒီတော့ သောက်ဆေး၊ ကွန်ဒုံးတို့ပဲ ပေးလို့ရတယ်။ ခု ဒီဆေးကတော့ ထိုးဆေးဆိုပေမယ့် တစ်ခါသုံးပုံစံနဲ့လာတာမို့ တခြားဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့မှ အလွဲသုံးလို့မရဘူး။ ဒါကြောင့် အရံသားဖွားဆရာမတွေကိုလည်း သုံးခွင့်ပြုတယ်။ ဒီအတွက် အဲဒီလို ဝေးလံသီခေါင်တဲ့ ဒေသက အမျိုးသမီးတွေအနေနဲ့လည်း ၃ လခံဆေး ဆိုတာကို ထိုးလို့ရလာမယ်ပေါ့။

ဒါပေမယ့် မြို့ပေါ်က အမျိုးသမီးတွေအတွက်ကတော့ နောက်ထပ်သားဆက်ခြားနည်းတစ်ခု ထပ်တိုးလာတယ်ပဲ ပြောရမှာပါ။ ကိုယ့်အတွက် ရွေးစရာတစ်ခု ပိုလာတယ်ပေါ့။ ခုဆို ဒီဆေးကို အထွေထွေရောဂါကုဆေးခန်းတွေ၊ ဆေးဆိုင်တွေမှာလည်း ရနေပါပြီ။ ဈေးနှုန်းအားဖြင့်တော့ လက်ရှိ အသားထဲထိုးတဲ့ဆေးထက် နည်းနည်းပိုများတယ်။ ကောင်းတာကတော့ ထိုးရတာ သိပ်မနာတော့ဘူး။ အစပိုင်းမှာတော့ ဆရာဝန် ထိုးပေးတာ ပိုကောင်းပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာဆို ထိုးနည်းသင်လိုက်ပြီးရင် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဝယ်ထိုးလို့တောင် ရသွားမယ်။ ဆီးချိုသမားတွေ အင်ဆူလင်ထိုးတာ နှစ်ကြာလာရင် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ထိုးကြသလိုမျိုးပဲ။ ခရီးတွေဘာတွေ လနဲ့ချီ သွားရင်လည်း ဟိုကျ ဘယ်မှာ ဆေးထိုးရမလဲ စိတ်ပူနေစရာ မလိုတော့ဘူး။

အဆင်ပြေဆုံးကတော့ ဒီလိုတွေ ကိုယ်ဝန်တားဖို့ကို လူမသိစေချင်ဘူး၊ ဆေးခန်းမပြချင်ဘူး၊ ဆေးခန်းထဲ ဝင်သွားရမှာ ရှက်တယ်ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးငယ်တွေအတွက်ပါပဲ။ ဆေးကတ်သုံးရင်တောင် အဲ့ဆေးကတ်ကို ဖွက်နေရဦးမယ်။ ခုကတော့ ၃လကိုတစ်ခါ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ထိုးလိုက်ရုံပဲ။ တအားကို အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်မနေ သိထားသင့်တာကတော့ ဒီဆေးဟာ ထိုးဖို့မသင့်တော်သူတွေ ရှိတာမို့ ကိုယ်နဲ့ အဆင်ပြေမပြေ၊ ထိုးဖို့သင့်မသင့် ဆရာဝန်နဲ့ တစ်ခေါက်တော့ အနည်းဆုံးတိုင်ပင်ဖို့လိုမယ် ဆိုတာပါပဲ။

ခုပြောခဲ့တာတွေကတော့ အသစ်ပေါ်နေတဲ့ အရေပြားအောက်ထိုးရတဲ့ ၃ လခံထိုးဆေးအကြောင်း ဖြစ်ပါတယ်။ လက်ရှိအသားထဲထိုးတဲ့ဆေးကို ထိုးနေရင်း ဝလာလို့၊ ဒါမှမဟုတ်လည်း ရာသီသွေးမပေါ်လို့ အရေပြားအောက် ပြောင်းထိုးတာမျိုးကတော့ မထူးပါဘူး။ ဘာလို့ဆိုတော့ အာနိသင်က တူတူပဲမို့ပါ။ ဒါကြောင့် ဒီနည်းအသစ်နဲ့ ခုထိုးနေတဲ့ အသားဆေး ဘာကွာလဲ၊ ပြောင်းလိုက်ရင် ဘာတွေထူးခြားမလဲ ဆိုတာကို သဘောပေါက်ပြီး မှန်မှန်ကန်ကန် ရွေးချယ်အသုံးပြုနိုင်စေဖို့ ရည်ရွယ်ပါတယ်။

ဒေါက်တာ ဖြိုးသီဟ
“အေရျပားေအာက္မွာ ထုိးရတဲ့ သားဆက္ျခားထုိးေဆးအေၾကာင္း”

ဒီနည္းေလးကေတာ့ ေနာက္ဆံုးေပၚအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကတဲ့ ကုိယ္၀န္တားနည္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံက အိ္မ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီးေတြ အသံုးအမ်ားဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္တဲ့ ၃ လခံထုိးေဆး (ဒက္ပုိ) နဲ႕ ပါ၀င္တဲ့ ေဟာ္မုန္းခ်င္း အတူတူပါပဲ။ ကြာျခားခ်က္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။

အရင္ဆံုး တူတဲ့အခ်က္ေတြကေန စေျပာခ်င္ပါတယ္။

၃ လ (၁၃ ပတ္) ကို တစ္ၾကိမ္ ထုိးရတဲ့ ေဆးျဖစ္ပါတယ္။ ပရုိဂ်က္စတင္ ေဟာ္မုန္းတစ္မ်ိဳးတည္းသာ ပါ၀င္ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ပံုကေတာ့ မမ်ိဳးဥကို မေၾကြေအာင္ တားဆီးေပးတာပါ။ ကုိယ္၀န္ရတယ္ဆုိတာ အမ်ိဳးသမီးခႏၶာကိုယ္ထဲက မမ်ိဳးဥနဲ႔ အမ်ိဳးသားဆီက သုက္ပုိးနဲ႔ ေပါင္းစပ္မိတဲ့အခါ ျဖစ္လာတာမို႕ ဒီထုိးေဆးက အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ မမ်ိဳးဥမေၾကြေအာင္ လုပ္ေပးထားေတာ့ သုက္ပုိးေတြ၀င္လာလည္း ကိုယ္၀န္မရႏုိ္င္ေတာ့ဘူးေပါ့။

အင္မတန္မွလည္း ထိေရာက္မႈရွိတယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္သာ အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ ကုိယ္၀န္ရႏႈန္းက အမ်ိဳးသမီးအေယာက္ ၁,၀၀၀ မွာ ၃ ေယာက္ပဲရွိတယ္။ ဆုိလိုတာက ၉၉ ရာခုိင္ႏႈန္းအထက္ ထိေရာက္တယ္။ ၃ လမွတစ္ခါ ထုိးရတဲ့အတြက္ ေန႔စဥ္ေဆးေသာက္ေနရတာထက္စာရင္ အလုပ္ရႈပ္သက္သာတယ္။ ေသြးမေပၚတတ္တာမို႔ ေသြးေပၚရင္ အလုပ္ရႈပ္တယ္လုိ႔ ခံယူတတ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ဆုိလည္း ပုိအဆင္ေျပပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ၾကံဳလို႕ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီေဆးက မမ်ိဳးဥမေၾကြေအာင္ တားေပးတာ။ ရာသီေပၚတယ္ဆုိတာက ေၾကြလာတဲ့ မမ်ိဳးဥေလး သုက္ပုိးနဲ႕မေပါင္းလိုက္ရလုိ႕ ေသသြားျပီး ေသြးအျဖစ္နဲ႕ ဆင္းလာတာကုိ ေခၚတာ။ ဒီေဆးထုိးထားရင္ မမ်ိဳးဥက ေၾကြကိုမေၾကြေတာ့တာမုိ႕ ေသစရာလည္း အေၾကာင္းမရွိ၊ ဒီေတာ့ ေသြးအျဖစ္နဲ႕လည္း ဆင္းမလာေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ေဆးထုိးထားလုိ႕ ေသြးမေပၚတာသည္ ဘာျပႆနာမွ မရွိဘူး။

အားနည္းခ်က္အေနနဲ႕ကေတာ့ ဒီေဆးဟာ ေဆးထုိးရပ္လိုက္ေပမယ့္ ကုိယ္၀န္ျပန္ရဖုိ႔ လအနည္းငယ္ေစာင့္ရတတ္တာမ်ိဳး ရွိတယ္။ လံုး၀ကုိယ္၀န္မရႏို္င္ေတာ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လအနည္းငယ္ ေစာင့္ရတတ္တာ။

ေဟာ္မုန္းပါတဲ့အတြက္ ေဟာ္မုန္းေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးေတြလည္း ခံစားရႏုိင္တယ္။ ေခါင္းမူးတာ၊ ဇက္ေၾကာတက္တာ၊ ပ်ိဳ႕အန္တာ၊ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ အေၿပာင္းအလဲျဖစ္တာ၊ ရင္သားေတြတင္းၿပီး နာတာ၊ ဒါေတြျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ေဆးထုိးစမွာ ေသြးကေမာက္ကမ ျဖစ္တာမ်ိဳးလည္း ရွိတတ္တယ္။

ခုေျပာခဲ့တာေတြကေတာ့ ထုိးေဆးေတြရဲ႕ အလုပ္လုပ္ပံု၊ ထိေရာက္မႈ၊ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္နဲ႕ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြက အသားထဲထုိးတဲ့ ထုိးေဆးျဖစ္ျဖစ္၊ ခုေျပာမယ့္ အေရျပားေအာက္ ထုိးတဲ့ေဆးျဖစ္ျဖစ္ အတူတူပဲ။

ဒါျဖင့္ ဘာေတြကြာျခားသလဲ ဆက္ေျပာပါမယ္။

၁။ ပါ၀င္တဲ့ေဆးပမာဏ

လက္ရွိသံုးေနတဲ့ အသားထဲထုိးရတဲ့ေဆးက ေဟာ္မုန္းပါ၀င္မႈ ပမာဏ ပုိမ်ားပါတယ္။ ၁၅၀ မီလီဂရမ္ပါျပီး၊ အေရျပားေအာက္ ထုိးတဲ့ေဆးကေတာ့ ၁၀၄ မီလီဂရမ္ပဲ ပါပါတယ္။ ဒါဆုိ အာနိသင္က် ဘာလို႕တူေနတာလဲဆုိေတာ့ အေရျပားေအာက္မွာပဲ ထုိးရတာမို႕လုိ႕ အသားထဲထုိးတာထက္စာရင္ စိမ့္၀င္မႈပိုေကာင္းတဲ့အတြက္ ေဆးပမာဏ နည္းနည္းပဲလိုတာေၾကာင့္ပါ။

၂။ ထုပ္ပုိးပံု

အသားထဲထုိးရတဲ့ေဆးက ေဆးပုလင္း၊ ေဆးထုိးအပ္ သပ္သပ္စီျဖစ္ျပီး၊ ဒီေဆးကေတာ့ ေဆးျဖည္႕ထားျပီးသား တစ္ခါသံုးပံုစံနဲ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဖာက္ျပီး ထုိးလိုက္ရံုပါပဲ။

၃။ ေဆးထုိးတဲ့ေနရာ

လက္ရွိသံုးေနတဲ့ေဆးက အသားထဲကို ထုိးတာပါ။ ေနရာအားျဖင့္ လက္ေမာင္း သုိ႕မဟုတ္ တင္ပါးမွာ ထုိးရတယ္။ အေရျပားေအာက္ ထုိးရတဲ့ေဆးကေတာ့ အဆီထဲကို ထုိးတာပါ။ ေနရာအားျဖင့္ လက္ေမာင္းေနာက္ဘက္၊ ဗုိက္နဲ႕ ေပါင္အေရွ႕ဘက္တုိ႕မွာ ထုိးရတာပါ။ ျမင္သာေအာင္ေျပာရရင္ ဆီးခ်ိဳသမားေတြ အင္ဆူလင္ထုိးေဆး ထုိးသလိုပါပဲ။

၄။ ေဆးထုိးျပီးတဲ့အခါ

ေဆးထုိးျပီး မပြတ္ရ၊ မေခ်ရတာခ်င္း တူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေရျပားေအာက္ ထုိးတဲ့ေဆးကေတာ့ ထုိးျပီးစမွာ အေရျပား အနည္းငယ္ယားယံတာမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ စိတ္ပူစရာ မလုိပါဘူး။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္လည္း မျဖစ္ပါဘူး။

ဒီလိုကြာျခားခ်က္ေတြ ေျပာျပီးသြားတဲ့အခါမွာ ဒီေဆးကို ေျပာင္းသံုးတဲ့အတြက္ ဘာေတြထူးျခားသြားမွာလဲဆုိတာကို ဆက္ေျပာျပပါမယ္။

အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီေဆးကို ေ၀းလံသီေခါင္တဲ့၊ ဆရာ၀န္ ဆရာမ အေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ ေဒသေတြက အမ်ိဳးသမီးေတြ အသံုးျပဳႏုိင္ဖုိ႕ ရည္ရြယ္တာပါ။ အဲဒီရြာေတြမွာက အရံသားဖြားဆရာမေတြပဲ ရွိတတ္တယ္။ သူတုိ႕က ေဆးထုိးအပ္ကိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ ဒီေတာ့ ေသာက္ေဆး၊ ကြန္ဒံုးတို႕ပဲ ေပးလို႕ရတယ္။ ခု ဒီေဆးကေတာ့ ထုိးေဆးဆုိေပမယ့္ တစ္ခါသံုးပံုစံနဲ႕လာတာမို႕ တျခားဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕မွ အလြဲသံုးလုိ႕မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အရံသားဖြားဆရာမေတြကုိလည္း သံုးခြင့္ျပဳတယ္။ ဒီအတြက္ အဲဒီလုိ ေ၀းလံသီေခါင္တဲ့ ေဒသက အမ်ိဳးသမီးေတြအေနနဲ႕လည္း ၃ လခံေဆး ဆုိတာကို ထုိးလို႕ရလာမယ္ေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ျမိဳ႕ေပၚက အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ကေတာ့ ေနာက္ထပ္သားဆက္ျခားနည္းတစ္ခု ထပ္တုိးလာတယ္ပဲ ေျပာရမွာပါ။ ကုိယ့္အတြက္ ေရြးစရာတစ္ခု ပိုလာတယ္ေပါ့။ ခုဆုိ ဒီေဆးကို အေထြေထြေရာဂါကုေဆးခန္းေတြ၊ ေဆးဆုိင္ေတြမွာလည္း ရေနပါျပီ။ ေစ်းႏႈန္းအားျဖင့္ေတာ့ လက္ရွိ အသားထဲထုိးတဲ့ေဆးထက္ နည္းနည္းပိုမ်ားတယ္။ ေကာင္းတာကေတာ့ ထုိးရတာ သိပ္မနာေတာ့ဘူး။ အစပုိင္းမွာေတာ့ ဆရာ၀န္ ထုိးေပးတာ ပိုေကာင္းေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္းမွာဆုိ ထုိးနည္းသင္လိုက္ျပီးရင္ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ၀ယ္ထုိးလို႕ေတာင္ ရသြားမယ္။ ဆီးခ်ိဳသမားေတြ အင္ဆူလင္ထုိးတာ ႏွစ္ၾကာလာရင္ ကို္ယ့္ဟာကုိယ္ ထုိးၾကသလိုမ်ိဳးပဲ။ ခရီးေတြဘာေတြ လနဲ႕ခ်ီ သြားရင္လည္း ဟုိက် ဘယ္မွာ ေဆးထုိးရမလဲ စိတ္ပူေနစရာ မလုိေတာ့ဘူး။

အဆင္ေျပဆံုးကေတာ့ ဒီလိုေတြ ကိုယ္၀န္တားဖုိ႕ကို လူမသိေစခ်င္ဘူး၊ ေဆးခန္းမျပခ်င္ဘူး၊ ေဆးခန္းထဲ ၀င္သြားရမွာ ရွက္တယ္ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြအတြက္ပါပဲ။ ေဆးကတ္သံုးရင္ေတာင္ အဲ့ေဆးကတ္ကို ဖြက္ေနရဦးမယ္။ ခုကေတာ့ ၃လကုိတစ္ခါ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ထုိးလိုက္ရံုပဲ။ တအားကို အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္မေန သိထားသင့္တာကေတာ့ ဒီေဆးဟာ ထုိးဖို႕မသင့္ေတာ္သူေတြ ရွိတာမို႕ ကုိယ္နဲ႕ အဆင္ေျပမေျပ၊ ထုိးဖုိ႕သင့္မသင့္ ဆရာ၀န္နဲ႕ တစ္ေခါက္ေတာ့ အနည္းဆံုးတုိင္ပင္ဖို႕လိုမယ္ ဆုိတာပါပဲ။

ခုေျပာခဲ့တာေတြကေတာ့ အသစ္ေပၚေနတဲ့ အေရျပားေအာက္ထုိးရတဲ့ ၃ လခံထိုးေဆးအေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိအသားထဲထုိးတဲ့ေဆးကို ထုိးေနရင္း ၀လာလို႕၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း ရာသီေသြးမေပၚလုိ႕ အေရျပားေအာက္ ေျပာင္းထုိးတာမ်ိဳးကေတာ့ မထူးပါဘူး။ ဘာလို႕ဆုိေတာ့ အာနိသင္က တူတူပဲမို႕ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီီနည္းအသစ္နဲ႕ ခုထုိးေနတဲ့ အသားေဆး ဘာကြာလဲ၊ ေျပာင္းလုိက္ရင္ ဘာေတြထူးျခားမလဲ ဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္ျပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ေရြးခ်ယ္အသံုးျပဳႏုိင္ေစဖို႕ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

ေဒါက္တာ ၿဖိဳးသီဟ