အိုင်စီယူဆိုတာ
အရေးပေါ်ဆေးရုံတက်လာသော လူနာ၏ အစောင့်များသည် လူနာဆောင်ထဲရောက်ရောက် ချင်း မေးလေ့ရှိသောမေးခွန်းမှာ အထူးခန်းရှိသလားတဲ့။ ထိုလူနာရှင်များသည် အတော်အသင့် တတ်နိုင်သူများ ဖြစ်သည်။ ပညာတတ်လူနာရှင်များကမူ ” ဒီလူနာကို ICU(အိုင်စီယူ) မှာထားရမလား ဆရာ” လို့မေးလေ့ရှိပါသည်။ Intensive Care Unit (အိုင်စီယူ) မှာ လူနာထားပြီးမှ အခပေးခန်းထပ်ယူသူများကား တတ်လည်းတတ်နိုင်၊ ပညာတတ်လူရည်လည် သူများ ဖြစ်သည်။ ကလေးကို အိုင်စီယူမှာထား၊ လူကြီးက အခပေးခန်းမှာ နားပေမည်။ ကလေး အိုင်စီယူကပြန်လာလျှင်လည်း နေစရာအသင့်ဖြစ်ပေမည်။
အိုင်စီယူဟူသော အထူးကြပ်မတ်ကုသဆောင်များသည် ယခုဆယ်နှစ်အတွင်း ပေါ်ပြူ လာဖြစ်လာသည်။ အထူးဆိုသည့်အတိုင်း အခန်းက သန့်၊ လေအေးစက်နှင့်အပြင် ဝန်ဆောင်မှုကလည်း (၂၄) နာရီ အထူးကုဆရာဝန်၊ ဆရာမများ၏ ဂရုစိုက်ကုသမှုရသည့် နေရာ ဖြစ်သည်။ ဆေးရုံတွင် ဝန်ဆောင်မှုအကောင်းဆုံးပေးနိုင်သော နေရာ ဖြစ်သည်ဆိုက မမှားပါပေ။
သို့သော် အိုင်စီယူတွင်ရှိသော ခုတင်အရေအတွက်သည် ပင်မဆေးရုံခုတင် အရေ အတွက်၏ (၂%) သာ ရှိပါသည်။ ခုတင် (၂၀၀) ဆံ့အတွက် (၄)လုံး၊ (၅၀၀) ဆံ့အတွက် (၁၀)လုံး သာရှိပါသည်။ သို့သော် လူနာ(၁၀) ယောက်အတွက် ပေးထားသော အထူးကု ဆရာဝန်၊ဆရာမက လူနာ(၅၀) ကြည့်နေသော ပင်မ လူနာဆောင်ကြီးတစ်ခုအတွက် ဝန်ထမ်း အရေအတွက်နှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် သာချင်သာပေမည်။ မလျော့ပါ။ စံချိန်မီဆိုပါက (၂) ခုတင်ကို ဆရာမ(၁)ယောက်နှင့် (၅)ယောက် အချိန်ပြည့်ရှိရပေမည်။ အိုင်စီယူတွင် အသည်းအသည် လူနာများအတွက် အလုပ်ကို ဇယ်ဆက်သလို လုပ်ရသဖြင့် စိတ်ဖိစီးမှုများသည် (၈) နာရီ အတွက် (၃) ဆိုင်းလိုပေမည်။ စာအုပ်ကြီးအတိုင်းဆိုပါက ဆရာမအယောက် (၂၀) တာဝန်ချ ရမည်။
လကုန်ခါနီးဆိုရင် သူနာပြုအုပ်ကြီးက အိုင်စီယူအတွက် ဘယ်လိုလူရှာပေးရမည်ကို ညည်းလေ့ရှိသည်။ ကိုယ့်မှာရှိသည့်ဆရာမက အင်အားအပြည့်မရှိ။ အဲ့ဒီတော့ တစ်ဝက် လျှော့(၁၀)ယောက်သာပေးနိုင်သည်။ ဒါပေမဲ့ ဆေးရုံအုပ်ကြီးက ခပ်တည်တည်နှင့်ပင် `ပင်မအဆောင်တွေနဲ့ ဆရာမက အတူတူပေးထားတာ`ဟု အတွန့်မတက်အောင် အိုင်စီယူတာဝန်ခံဆရာဝန်ကြီးကို စကားပိတ်ထားရပါသည်။
(၁၀) ယောက်မှာလည်း (၈)ယောက်က ကျွမ်းကျင်သူဆရာမများ (၂)ယောက်က အိုင်စီယူမရောက်ဖူးသေးသော ဆရာမများဖြစ်သည်။ အိုင်စီယူက လူစ်မလိုချင်၊ လူဟောင်း သာ လိုချင်သည်။ `အဲဒီလူတွေရှိလို့ ကုသရေးပိုကောင်းပေမယ့် ခွင့်ယူမယ်၊ ပြောင်းရွှေ့သွား မယ်ဆိုရင် ဒုက္ခရောက်မယ်။ လူသစ်ရံထားဖို့ လိုမယ်။ ဒီဌာနက စိတ်ဖိစီးမှုများတာဆိုတော့ (၃) လတစ်ခါ ဆရာမတွေကို လူနာဆောင်ပြောင်းပေးဖို့ လိုမယ်`ဟု အိုင်စီယူတာဝန်ခံ ဆရာကြီးကိုလည်း ချော့ရသည်။ အထူးကုဆရာဝန်ကလည်း အနည်းဆုံး(၅)ယောက်လိုသည်။ (၄)ယောက်နှင့်ပင် စာရင်းပိတ်ဟု မတတ်သာပြောရသည်။
အိုင်စီယူသည် ဆေးရုံတွင် ခေတ်အမီဆုံးအခန်းဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးပေါ် လူနာ စမ်းသပ်တိုင်းတာရေးကရိယာများ၊ မော်နီတာများ၊ အသက်ရှူအားကူးစက်များ၊ကျောက်ကပ် ဆေးစက်များ၊ နှလုံးနှိုးဆွစက်များ အစုံရှိပေသည်။ လျှပ်စစ်မီးမပြတ်ဘဲ (၂၄)နာရီရအောင် စီစဉ်ထားသည်။ ရေကလည်း (၂၄) နာရီ မပြတ်ရမည်။ ဆေးရုံကျန်တဲ့နေရာသာ ပြတ်ချင်ပြတ် မည်။ ဒီဌာနမှာ မဖြစ်။
အရေးပေါ် ဆေးဝါးဆိုလျှင်လည်း ချက်ချင်းသုံးပေးမည်။ လူနာက နောက်ပြန်ဖြည့်ပေး။ မတတ်နိုင်လျှင်လည်း ဆေးရုံက စိုက်ပေရော့။ အသက်နှင့် အလောင်းအစားလုပ်သော နောက်ဆုံးနေရာဆိုတော့ တတ်နိုင်သလောက်တော့ အကုန်အကျခံရပေမည်။ အနောက်နိုင်ငံ မှာတော့ အိုင်စီယူလူနာ ခုတင်တစ်လုံးစာအတွက် တစ်နေ့ကုန်ကျငွေမှာ ဒေါ်လာ ၁၂၀၀ (ကျပ် ၁၄ သိန်း)လို့ တွက်ချက်ထားပါသည်။ သူတို့က စက်ဖိုး၊ ဝန်ဆောင်ခဖိုး စုပေါင်း တွက်ချက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံမှာ ဒါတွေက၊ အခမဲ့၊ စရိတ်မျှပေးဆေးတချို့ သာ ဝယ်ရသဖြင့် ဆေးပေါလှပေသည်။ ဒါကြောင့် နိုင်ငံခြားမှာ ဆေးကုဖူးသူများက အိုင်စီယ ူတွင်နေချင်ကြသည်။ စရိတ်နည်းနည်း။ ဝန်ဆောင်မှုကောင်းကောင်း၊ လူရှင်းရှင်း၊ လေအေး စက်နှင့် နေရမှာကိုး။
သို့သော် အိုင်စီယူသို့ လူနာတင်ချင်တိုင်း တင်လို့မရ။ ဆေးရုံအလိုက် ပေါ်လ စီရေးဆွဲထားပါသည်။ ဆေးရုံအုပ်ကြီး၊ ပါမောက္ခများ၊ အိုင်စီယူတာဝန်ခံ ဆရာဝန်၊ ဆရာဝန်ကြီး၊ ပင်မဆေးကုသဆောင်နှင့် ခွဲစိတ်ဆောင်းများမှ တာဝန်ခံဆရာဝန်ကြီးများ စုပေါင်းပြီး ဘယ်လိုလူနာကို အိုင်စီယူမှာထားကုမလဲဟု ဆုံးဖြတ်ရပေသည်။ ဦးစားပေး ကတော့ အသည်းအသန်လူနာသည် အထူးကြပ်ကမတ်ကုသပေးပါက ပြန်ကောင်းလာနိုင်ခြေ ရှိသည့် လူနာမျိုးကို ပထမဦးစားပေးသည်။ ဒုတိယဦးစားပေးက အသည်းအသန်မဖြစ်သေး သော်လည်း ဖြစ်နိုင်ခြေရှိပြီး အထူးစောင့်ကြည့်ရန်လိုပြီး ရောဂါဆိုးဆိုးချင်း ကုသပါက အသက်ရှင်နိုင်သူများ ဖြစ်သည်။ တတိယဦးစားပေးက နာတာရှည်ရောဂါခံစားပြီး အသည်း အသန်ဖြစ်လာသူများ ဖြစ်သည်။ ဒါလေးကပင် ထူးခြားမှု ဖြစ်သည်။ အသည်းအသည်မဖြစ် သေးသူကို ဒုတိယဦးစားပေးအနေနှင့် စာအုပ်ကြီးက ညွှန်ထားသည် မဟုတ်ပါလား။
တစ်ခါတစ်ရံ လူနာဆောင်တာဝန်ခံများက သူ့လူနာကို အိုင်စီယူသို့ပြောင်းခွင့် မရ ကောင်းလားဟု စိတ်အခန့်မသင့်ဖြစ်တတ်သည်။ ဆေးရုံအုပ်ကြီးတာဝန်က ဝင်ရောက်ညှိနှိုင်း ပြီး တိုက်ရိုက်ပေးဆင်းနိုင်သည်ကလည်း ထူးခြားမှုတစ်ခုပင်။
အိုင်စီယူရောက်လျှက် သေမင်းနှင့် ပိုနီးစပ်သွားသလိုဖြစ်သဖြင့် လူနာစောင့်များမှာ ညှိုးငယ်နေကြသည်။လူနာသေဆုံးသွားလျှင်လည်းဝမ်းနည်းကြေကွဲဖြေလျော့နိုင်ရန် သီးသန့် ခန်း (Grief Room)များစီစဉ်ထားပေးသည်။ သေအံ့မူးမူး လူနာကုသစောင့်ရှောက်ရေးအတွက် ဘာသာဆုတောင်းမှုသည်လည်း အရေးကြီးကြောင်းရေးသားထားသည်။ ဘုန်းကြီးများ။ ခရစ်ယာန်တရားဟောဆရာများ၊ ဗလီဆရာများ ဆုတောင်းသည်ကို အကန့်အသတ်နှင့် ခွင့်ပြုရန် ပြောထားရသည်။ အိုင်စီယူဝန်ထမ်းများကမူ ပိုးသတ်ထားသောအခန်းကို လူအများ ဝင်တာ မကြိုက်သော်လည်း ဒါ က သေအံ့ဆဲဆဲလူနာအတွက် စာနာသောကုထုံးတစ်ခုမို့ လိုက်လျောကြပါသည်။ ဧည့်အဝင်ကန့်သတ်ထားတာမို့လည်း အိုင်စီယူအနီးတွင် လူနာ ဆွေမျိုးများအတွက် နာနေခန်းများ စီစဉ်ထားရပေမည်။
တချို့တစ်ဇွတ်ထိုး လူနာစောင့်များကြောင့်လည်း ဆေးရုံအုပ်ကြီးကဝင်ရောက်ဖြေရှင်း ပေးရသည်။ ကလေးက အသက်ရှူအားကူစက် တပ်ထားရသည်။ စက်ကြောင့် အသက်ရှူနေ သလို ရင်ဘတ်ပိန်ဖောင်းဖြစ်နေသည်။ သို့သော် လူနာမှာ သေဆုံးသွားပြီဖြစ်သည်။ ဆရာဝန် များ၏ စစ်ဆေးချက်အရ ဦးနှောက်သေ(Brain Death) ပြီမို့ သေဆုံးဟုမှတ်ချက်ချသည်။ လူနာရှင်များက ကလေးအသက်ရှူသေးတယ် (စက်တပ်ထားမှန်း သိလျက်နှင့်) မသေသေး ဟုဆိုပြီး စက်ကိုအဖြုတ်မခံပါ။ ဆရာဝန်တွေကလည်း ကျေနပ်အောင်ဆိုပြီး (၂)နာရီ၊ (၃)နာရီ ထားပေးသည်။ သို့သော် နောက်အသည်းအသန်လူနာတစ်ယောက် ဝင်လာမည့်အကြောင်း ဖန်လာသည်။ ခုတင် (၁၀)လုံးက အပြည့်မို့ သေဆုံးလူနာကို ရွှေ့ရပေတော့မည်။ စက်အဖြုတ်မခံ။ သေတာသေချာကြောင်း အီးစီဂျီဆွဲ၊ အီးအီးဂျီရိုက်ပြီး သက်သေလည်းပြ။ တဖြည်းဖြည်းတရားချ ဖြုတ်ခွင့်ပြုပါသည်။ အဲဒီတော့မှ အားလုံး သက်ပြင်းချနိုင်ပါတော့သည်။ သေခြင်းတရားကို လက်မခံနိုင်ဘဲ ထိတ်လန့်သွားကြသူများ ဖြစ်ပါသည်။
အိုင်စီယူထဲတွင် စက်ကိရိယာများသည် တဖြတ်ဖြတ်မီးလင်းလိုက်၊ အချက်ပေးသံမြည် လိုက်၊ မော်တာလည်သံ ကြားရလိုက်နှင့် စက်ရုပ်တိုင်းပြည်ထဲရောက်နေသည်ဟု ထင်ရပေ မည်။ သို့သော် စက်ကိရိယာများအလယ်တွင် လူသားဆန်သောရုဏာနှလုံးသားနှင့်၊ဆရာဝန်၊ ဆရာမများ၏ ပြုစုကုသမှု၊ ဖျောင်းဖျမှုများသည့်ကြားက လူနာအပေါ် ဂရုစိုက်နိုင် ကြသော အိုင်စီယူမှ ဆရာဝန်၊ ဆရာမများကို စာနာမိပါသည်။
ဒေါက်တာအောင်ကြည်ဝင်း
အုိင္စီယူဆုိတာ
အေရးေပၚေဆး႐ုံတက္လာေသာ လူနာ၏ အေစာင့္မ်ားသည္ လူနာေဆာင္ထဲေရာက္ေရာက္ ခ်င္း ေမးေလ့ရွိေသာေမးခြန္းမွာ အထူးခန္းရွိသလားတဲ့့။ ထုိလူနာရွင္မ်ားသည္ အေတာ္အသင့္ တတ္ႏုိင္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ပညာတတ္လူနာရွင္မ်ားကမူ ” ဒီလူနာကုိ ICU(အုိင္စီယူ) မွာထားရမလား ဆရာ” လုိ႕ေမးေလ့ရွိပါသည္။ Intensive Care Unit (အုိင္စီယူ) မွာ လူနာထားၿပီးမွ အခေပးခန္းထပ္ယူသူမ်ားကား တတ္လည္းတတ္ႏုိင္၊ ပညာတတ္လူရည္လည္ သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ကေလးကုိ အုိင္စီယူမွာထား၊ လူႀကီးက အခေပးခန္းမွာ နားေပမည္။ ကေလး အုိင္စီယူကျပန္လာလွ်င္လည္း ေနစရာအသင့္ျဖစ္ေပမည္။
အုိင္စီယူဟူေသာ အထူးၾကပ္မတ္ကုသေဆာင္မ်ားသည္ ယခုဆယ္ႏွစ္အတြင္း ေပၚျပဴ လာျဖစ္လာသည္။ အထူးဆုိသည့္အတုိင္း အခန္းက သန္႕၊ ေလေအးစက္ႏွင့္အျပင္ ၀န္ေဆာင္မႈကလည္း (၂၄) နာရီ အထူးကုဆရာ၀န္၊ ဆရာမမ်ား၏ ဂ႐ုစိုက္ကုသမႈရသည့္ ေနရာ ျဖစ္သည္။ ေဆး႐ုံတြင္ ၀န္ေဆာင္မႈအေကာင္းဆုံးေပးႏုိင္ေသာ ေနရာ ျဖစ္သည္ဆုိက မမွားပါေပ။
သို႕ေသာ္ အုိင္စီယူတြင္ရွိေသာ ခုတင္အေရအတြက္သည္ ပင္မေဆး႐ုံခုတင္ အေရ အတြက္၏ (၂%) သာ ရွိပါသည္။ ခုတင္ (၂၀၀) ဆံ့အတြက္ (၄)လုံး၊ (၅၀၀) ဆံ့အတြက္ (၁၀)လုံး သာရွိပါသည္။ သို႕ေသာ္ လူနာ(၁၀) ေယာက္အတြက္ ေပးထားေသာ အထူးကု ဆရာ၀န္၊ဆရာမက လူနာ(၅၀) ၾကည့္ေနေသာ ပင္မ လူနာေဆာင္ႀကီးတစ္ခုအတြက္ ၀န္ထမ္း အေရအတြက္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ သာခ်င္သာေပမည္။ မေလ်ာ့ပါ။ စံခ်ိန္မီဆိုပါက (၂) ခုတင္ကုိ ဆရာမ(၁)ေယာက္ႏွင့္ (၅)ေယာက္ အခ်ိန္ျပည့္ရွိရေပမည္။ အုိင္စီယူတြင္ အသည္းအသည္ လူနာမ်ားအတြက္ အလုပ္ကုိ ဇယ္ဆက္သလုိ လုပ္ရသျဖင့္ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားသည္ (၈) နာရီ အတြက္ (၃) ဆုိင္းလုိေပမည္။ စာအုပ္ႀကီးအတုိင္းဆုိပါက ဆရာမအေယာက္ (၂၀) တာ၀န္ခ် ရမည္။
လကုန္ခါနီးဆုိရင္ သူနာျပဳအုပ္ႀကီးက အုိင္စီယူအတြက္ ဘယ္လုိလူရွာေပးရမည္ကုိ ညည္းေလ့ရွိသည္။ ကုိယ့္မွာရွိသည့္ဆရာမက အင္အားအျပည့္မရွိ။ အဲ့ဒီေတာ့ တစ္၀က္ ေလွ်ာ့(၁၀)ေယာက္သာေပးႏုိ္င္သည္။ ဒါေပမဲ့ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးက ခပ္တည္တည္ႏွင့္ပင္ `ပင္မအေဆာင္ေတြနဲ႕ ဆရာမက အတူတူေပးထားတာ`ဟု အတြန္႕မတက္ေအာင္ အုိင္စီယူတာ၀န္ခံဆရာ၀န္ႀကီးကုိ စကားပိတ္ထားရပါသည္။
(၁၀) ေယာက္မွာလည္း (၈)ေယာက္က ကၽြမ္းက်င္သူဆရာမမ်ား (၂)ေယာက္က အုိင္စီယူမေရာက္ဖူးေသးေသာ ဆရာမမ်ားျဖစ္သည္။ အုိင္စီယူက လူစ္မလိုခ်င္၊ လူေဟာင္း သာ လုိခ်င္သည္။ `အဲဒီလူေတြရွိလို႕ ကုသေရးပုိေကာင္းေပမယ့္ ခြင့္ယူမယ္၊ ေျပာင္းေရႊ႕သြား မယ္ဆုိရင္ ဒုကၡေရာက္မယ္။ လူသစ္ရံထားဖုိ႕ လုိမယ္။ ဒီဌာနက စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားတာဆုိေတာ့ (၃) လတစ္ခါ ဆရာမေတြကုိ လူနာေဆာင္ေျပာင္းေပးဖို႕ လုိမယ္`ဟု အုိင္စီယူတာ၀န္ခံ ဆရာႀကီးကိုလည္း ေခ်ာ့ရသည္။ အထူးကုဆရာ၀န္ကလည္း အနည္းဆုံး(၅)ေယာက္လုိသည္။ (၄)ေယာက္ႏွင့္ပင္ စာရင္းပိတ္ဟု မတတ္သာေျပာရသည္။
အုိင္စီယူသည္ ေဆး႐ုံတြင္ ေခတ္အမီဆုံးအခန္းျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးေပၚ လူနာ စမ္းသပ္တုိင္းတာေရးကရိယာမ်ား၊ ေမာ္နီတာမ်ား၊ အသက္႐ွဴအားကူးစက္မ်ား၊ေက်ာက္ကပ္ ေဆးစက္မ်ား၊ ႏွလုံးႏႈိးဆြစက္မ်ား အစုံရိွေပသည္။ လွ်ပ္စစ္မီးမျပတ္ဘဲ (၂၄)နာရီရေအာင္ စီစဥ္ထားသည္။ ေရကလည္း (၂၄) နာရီ မျပတ္ရမည္။ ေဆး႐ုံက်န္တဲ့ေနရာသာ ျပတ္ခ်င္ျပတ္ မည္။ ဒီဌာနမွာ မျဖစ္။
အေရးေပၚ ေဆး၀ါးဆုိလွ်င္လည္း ခ်က္ခ်င္းသုံးေပးမည္။ လူနာက ေနာက္ျပန္ျဖည့္ေပး။ မတတ္ႏိုင္လွ်င္လည္း ေဆး႐ုံက စုိက္ေပေရာ့။ အသက္ႏွင့္ အေလာင္းအစားလုပ္ေသာ ေနာက္ဆုံးေနရာဆုိေတာ့ တတ္ႏုိင္သေလာက္ေတာ့ အကုန္အက်ခံရေပမည္။ အေနာက္ႏုိင္ငံ မွာေတာ့ အုိင္စီယူလူနာ ခုတင္တစ္လုံးစာအတြက္ တစ္ေန႕ကုန္က်ေငြမွာ ေဒၚလာ ၁၂၀၀ (က်ပ္ ၁၄ သိန္း)လုိ႕ တြက္ခ်က္ထားပါသည္။ သူတုိ႕က စက္ဖုိး၊ ၀န္ေဆာင္ခဖုိး စုေပါင္း တြက္ခ်က္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ႏုိင္ငံမွာ ဒါေတြက၊ အခမ့ဲ၊ စရိတ္မွွွ်ေပးေဆးတခ်ဳိ႕ သာ ၀ယ္ရသျဖင့္ ေဆးေပါလွေပသည္။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားမွာ ေဆးကုဖူးသူမ်ားက အုိင္စီယ ူတြင္ေနခ်င္ၾကသည္။ စရိတ္နည္းနည္း။ ၀န္ေဆာင္မႈေကာင္းေကာင္း၊ လူရွင္းရွင္း၊ ေလေအး စက္ႏွင့္ ေနရမွာကုိး။
သုိ႕ေသာ္ အုိင္စီယူသုိ႕ လူနာတင္ခ်င္တုိင္း တင္လုိ႕မရ။ ေဆး႐ုံအလုိက္ ေပၚလ စီေရးဆြဲထားပါသည္။ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး၊ ပါေမာကၡမ်ား၊ အုိင္စီယူတာ၀န္ခံ ဆရာ၀န္၊ ဆရာ၀န္ႀကီး၊ ပင္မေဆးကုသေဆာင္ႏွင့္ ခြဲစိတ္ေဆာင္းမ်ားမွ တာ၀န္ခံဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား စုေပါင္းၿပီး ဘယ္လုိလူနာကုိ အုိင္စီယူမွာထားကုမလဲဟု ဆုံးျဖတ္ရေပသည္။ ဦးစားေပး ကေတာ့ အသည္းအသန္လူနာသည္ အထူးၾကပ္ကမတ္ကုသေပးပါက ျပန္ေကာင္းလာနုိင္ေျခ ရွိသည့္ လူနာမ်ဳိးကို ပထမဦးစားေပးသည္။ ဒုတိယဦးစားေပးက အသည္းအသန္မျဖစ္ေသး ေသာ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိၿပီး အထူးေစာင့္ၾကည့္ရန္လုိၿပီး ေရာဂါဆုိးဆုိးခ်င္း ကုသပါက အသက္ရွင္နုိင္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ တတိယဦးစားေပးက နာတာရွည္ေရာဂါခံစားၿပီး အသည္း အသန္ျဖစ္လာသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဒါေလးကပင္ ထူးျခားမႈ ျဖစ္သည္။ အသည္းအသည္မျဖစ္ ေသးသူကုိ ဒုတိယဦးစားေပးအေနႏွင့္ စာအုပ္ႀကီးက ညႊန္ထားသည္ မဟုတ္ပါလား။
တစ္ခါတစ္ရံ လူနာေဆာင္တာ၀န္ခံမ်ားက သူ႕လူနာကုိ အိုင္စီယူသုိ႕ေျပာင္းခြင့္ မရ ေကာင္းလားဟု စိတ္အခန္႕မသင့္ျဖစ္တတ္သည္။ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးတာ၀န္က ၀င္ေရာက္ညႇိႏိႈင္း ၿပီး တိုက္႐ုိက္ေပးဆင္းႏိုင္သည္ကလည္း ထူးျခားမႈတစ္ခုပင္။
အိုင္စီယူေရာက္လွ်က္ ေသမင္းႏွင့္ ပုိနီးစပ္သြားသလုိျဖစ္သျဖင့္ လူနာေစာင့္မ်ားမွာ ညႇဳိးငယ္ေနၾကသည္။လူနာေသဆုံးသြားလွ်င္လည္း၀မ္းနည္းေၾကကြဲေျဖေလ်ာ့ႏိုင္ရန္ သီးသန္႕ ခန္း (Grief Room)မ်ားစီစဥ္ထားေပးသည္။ ေသအံ့မူးမူး လူနာကုသေစာင့္ေရွာက္ေရးအတြက္ ဘာသာဆုေတာင္းမႈသည္လည္း အေရးႀကီးေၾကာင္းေရးသားထားသည္။ ဘုန္းႀကီးမ်ား။ ခရစ္ယာန္တရားေဟာဆရာမ်ား၊ ဗလီဆရာမ်ား ဆုေတာင္းသည္ကုိ အကန္႕အသတ္ႏွင့္ ခြင့္ျပဳရန္ ေျပာထားရသည္။ အုိင္စီယူ၀န္ထမ္းမ်ားကမူ ပုိးသတ္ထားေသာအခန္းကုိ လူအမ်ား ၀င္တာ မႀကိဳက္ေသာ္လည္း ဒါ က ေသအံ့ဆဲဆဲလူနာအတြက္ စာနာေသာကုထုံးတစ္ခုမုိ႕ လုိက္ေလ်ာၾကပါသည္။ ဧည့္အ၀င္ကန္႕သတ္ထားတာမို႕လည္း အုိင္စီယူအနီးတြင္ လူနာ ေဆြမ်ဳိးမ်ားအတြက္ နာေနခန္းမ်ား စီစဥ္ထားရေပမည္။
တခ်ဳိ႕တစ္ဇြတ္ထုိး လူနာေစာင့္မ်ားေၾကာင့္လည္း ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးက၀င္ေရာက္ေျဖရွင္း ေပးရသည္။ ကေလးက အသက္႐ွဴအားကူစက္ တပ္ထားရသည္။ စက္ေၾကာင့္ အသက္႐ွဴေန သလုိ ရင္ဘတ္ပိန္ေဖာင္းျဖစ္ေနသည္။ သုိ႕ေသာ္ လူနာမွာ ေသဆုံးသြားျပီျဖစ္သည္။ ဆရာ၀န္ မ်ား၏ စစ္ေဆးခ်က္အရ ဦးေႏွာက္ေသ(Brain Death) ၿပီမို႕ ေသဆုံးဟုမွတ္ခ်က္ခ်သည္။ လူနာရွင္မ်ားက ကေလးအသက္႐ွဴေသးတယ္ (စက္တပ္ထားမွန္း သိလ်က္ႏွင့္) မေသေသး ဟုဆုိၿပီး စက္ကုိအျဖဳတ္မခံပါ။ ဆရာ၀န္ေတြကလည္း ေက်နပ္ေအာင္ဆုိၿပီး (၂)နာရီ၊ (၃)နာရီ ထားေပးသည္။ သုိ႕ေသာ္ ေနာက္အသည္းအသန္လူနာတစ္ေယာက္ ၀င္လာမည့္အေၾကာင္း ဖန္လာသည္။ ခုတင္ (၁၀)လုံးက အျပည့္မုိ႕ ေသဆုံးလူနာကုိ ေရႊ႕ရေပေတာ့မည္။ စက္အျဖဳတ္မခံ။ ေသတာေသခ်ာေၾကာင္း အီးစီဂ်ီဆြဲ၊ အီးအီးဂ်ီ႐ုိက္ၿပီး သက္ေသလည္းျပ။ တျဖည္းျဖည္းတရားခ် ျဖဳတ္ခြင့္ျပဳပါသည္။ အဲဒီေတာ့မွ အားလုံး သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ပါေတာ့သည္။ ေသျခင္းတရားကုိ လက္မခံႏုိင္ဘဲ ထိတ္လန္႕သြားၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
အုိင္စီယူထဲတြင္ စက္ကိရိယာမ်ားသည္ တျဖတ္ျဖတ္မီးလင္းလုိက္၊ အခ်က္ေပးသံျမည္ လုိက္၊ ေမာ္တာလည္သံ ၾကားရလုိက္ႏွင့္ စက္႐ုပ္တုိင္းျပည္ထဲေရာက္ေနသည္ဟု ထင္ရေပ မည္။ သုိ႕ေသာ္ စက္ကိရိယာမ်ားအလယ္တြင္ လူသားဆန္ေသာ႐ုဏာႏွလုံးသားႏွင့္၊ဆရာ၀န္၊ ဆရာမမ်ား၏ ျပဳစုကုသမႈ၊ ေဖ်ာင္းဖ်မႈမ်ားသည့္ၾကားက လူနာအေပၚ ဂ႐ုစို္က္ႏုိင္ ၾကေသာ အိုင္စီယူမွ ဆရာ၀န္၊ ဆရာမမ်ားကုိ စာနာမိပါသည္။
ေဒါက္တာေအာင္ၾကည္၀င္း